วิธีแยกแยะระหว่างหน้าแปลนข้อต่อตักและหน้าแปลนแผ่น FF

หน้าแปลนปลอกหลวมและหน้าแปลนแผ่น FF เป็นการเชื่อมต่อหน้าแปลนสองประเภทที่แตกต่างกัน มีลักษณะและรูปลักษณ์ที่แตกต่างกัน สามารถแยกแยะได้ด้วยวิธีต่อไปนี้:

ความเรียบและความเว้าของพื้นผิวหน้าแปลน:

หน้าแปลนแขนหลวม: พื้นผิวหน้าแปลนของหน้าแปลนแขนหลวมมักจะแบน แต่มีโดมที่ยกขึ้นเล็กน้อยตรงกลางหน้าแปลน ซึ่งมักเรียกว่า "ปลอก" หรือ "ปลอกคอ" ปลอกนี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อรองรับปะเก็นซีลเพื่อให้แน่ใจว่ามีการซีลแน่น ดังนั้นส่วนกลางของหน้าแปลนหลวมจะยื่นออกมาเล็กน้อย

หน้าแปลนเชื่อมแผ่น FF: พื้นผิวหน้าแปลนของ FFหน้าแปลนเชื่อมแบบแบนแบนราบโดยสมบูรณ์โดยไม่ต้องยกปลอกตรงกลาง พื้นผิวหน้าแปลนมีลักษณะเรียบไม่มีส่วนเว้าหรือส่วนนูน

การใช้หน้าแปลน:

หน้าแปลนท่อแบบหลวมมักใช้ในการใช้งานที่มีแรงดันสูง อุณหภูมิสูง หรือมีความแม่นยำสูง เนื่องจากให้การป้องกันการซีลเพิ่มเติม และสามารถปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่มีความต้องการมากขึ้น

หน้าแปลนเชื่อมแบบแบนชนิดแผง FF โดยทั่วไปจะใช้ในงานอุตสาหกรรมทั่วไปและไม่ต้องการประสิทธิภาพการปิดผนึกที่สูงมาก

ประเภทเครื่องซักผ้า:

หน้าแปลนแบบหลวมมักต้องใช้ปะเก็นปลอกหรือแหวนรองโลหะเพื่อรองรับส่วนที่นูนตรงกลางหน้าแปลน

หน้าแปลนเชื่อมแบบแบน FF มักใช้ปะเก็นซีลแบบแบนเนื่องจากพื้นผิวหน้าแปลนเรียบและไม่ต้องใช้ปลอกเพิ่มเติม

ความแตกต่างของรูปลักษณ์:

ลักษณะของหน้าแปลนแบบหลวม ๆ จะมีเนินกลมเล็กๆ อยู่ตรงกลางของหน้าแปลน ในขณะที่ลักษณะของหน้าแปลนหน้าแปลนเชื่อมแบบแบนแผง FFแบนราบไปเลย

จากการสังเกตรูปร่างและลักษณะของพื้นผิวหน้าแปลน และทำความเข้าใจสภาพแวดล้อมการใช้งานและข้อกำหนด คุณจะสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างหน้าแปลนแบบหลวมและหน้าแปลนเชื่อมแบบแบนที่มีพื้นผิว FF ได้